Barack

De tijd gaat hier erg snel voorbij, ik heb het gevoel dat ik hier nog maar net ben, maar inmiddels zit ik hier al bijna een maand. Dat komt waarschijnlijk doordat ik het nog niet zo druk heb op school, en is er genoeg tijd voor andere dingen. Het werd dus tijd om weer even wat van mij te laten horen.

De eerste lesweek was rustig en de lessen waren kort. Mijn docenten en klassen zijn over het algemeen prima, alleen mijn docent English is wat minder. Ach ja, daar valt mee te leven. Ik heb geprobeerd zo min mogelijk lessen in de ochtend te nemen. Mijn parents and sister kunnen denk ik wel bevestigen dat ik niet echt een ochtendmens ben. Op maandag, woensdag en vrijdag begint mijn eerste les pas om 1 uur. Ik kan dus gerust op donderdag uitgaan zonder rekening te houden met de volgende ochtend. Want donderdagavond is het altijd feest in The Kennedy of in Mangroves. Op dinsdag en donderdag heb ik nu ook Spaans. Iedereen moest in de eerste les een nieuwe naam bedenken, een Spaanse naam. Ik ga vanaf die dag als “Luis” door het leven.

In de derde week gebeurde er iets speciaals. Op dinsdag kregen alle studenten een mailtje van de president van de school met het nieuws dat zowel President Obama als de Vicepresident Biden naar Tampa zouden komen. Zij zouden donderdag voor een Town Hall Meeting naar de universiteit komen. Deze meeting vond plaats in het sportscenter op school en er waren zo’n 600 kaartjes voor UT studenten gereserveerd. Woensdag werden de kaartjes weggegeven maar daarvoor moest je wel in de rij gaan staan. De eersten stonden om 9 uur ’s ochtends al in de rij terwijl ze pas om 4 uur begonnen met het weggeven van de kaartjes. Mijn wiskunde les eindigde die dag om 2 uur, en ik ben vervolgens naar de rij gegaan. Daar stonden inmiddels al honderden te wachten, gelukkig zag ik wat vrienden staan en ik kon bij hun aansluiten. Na drie uur wachten had ik dan eindelijk een kaartje bemachtigd.

De volgende dag zou de meeting om 12.30u beginnen en vanaf 10.30u konden de mensen naar binnen. Die ochtend sloten wij om 10.00u aan in de rij die toen al heel lang was. Wij moesten toen opnieuw twee uur wachten voordat we binnen waren en een plaatsje in de zaal hadden. Bij de ingang moesten we door detectie poortjes en werd alles gecontroleerd. Uiteindelijk begon om 13.00u het spektakel. Eerst moest iedereen gaan staan met je gezicht naar de Amerikaanse vlag terwijl er een soort van eed werd afgelegd. Vervolgens werd het volkslied gezongen en daarna was het eindelijk zover. Eerst kwam de vicepresident het podium op en hij begon met een inleiding. Na een kwartiertje kwam Obama dan eindelijk het podium op. Het duurde vervolgens weer enkele minuten voordat het stil was in de zaal. Iedereen in de zaal bleef maar fluiten en schreeuwen. Vanaf dat moment begon Obama met zijn speech die vooral over de economie ging. Gedurende die speech werd het pas duidelijk hoeveel die Amerikanen van die man houden. Aan het eind van bijna elke zin stonden er mensen op en begonnen ze te klappen. Aan het eind van de meeting was er nog tijd voor wat vragen en rond 15.30u vertrok Obama weer. Vanaf dat moment kan ik dus zeggen: “IK heb HEM
gezien!!”

De weken daarna bestonden vooral uit les, voetballen en feesten. We zijn ook nog een paar keer naar bioscoop gegaan en zo kom ik hier de tijd wel door. Ook was er vorige week in het weekend een groot piraten feest, Gasparilla. Iedereen was verkleed als piraat en er was ook een piraten parade door de stad. Van tevoren werd ons al verteld dat het een zuipfeest zou zijn, en dat was het ook. Heb ik dit jaar toch nog carnaval gevierd, maar helaas zonder de carnavals klassiekers. Als ik nu zo terug kijk, vind ik dat ik wel genoeg geschreven heb. Hier laat ik het bij.

Halleeeeej

ps. ik heb ook twee filmpjes van de meeting gepost